การเกษตรกรรมเป็นกิจกรรมที่ต้องเผชิญกับปัญหาหลายประการ และหนึ่งในปัญหาที่เจอบ่อยคือการควบคุมหญ้าและวัชพืชในไร่มันสำปะหลัง วัชพืชเหล่านี้สามารถทำให้ผลผลิตลดลงอย่างมีนัยสำคัญ จึงจำเป็นต้องมีวิธีการควบคุมที่มีประสิทธิภาพ เพื่อรักษาสภาพแวดล้อมในไร่และเพิ่มประสิทธิผลในการเกษตรของเรา ในบทความนี้จะนำเสนอวิธีการใช้คาร์รอน (Diuron 80% WG) เพื่อควบคุมหญ้าและวัชพืชในไร่มันสำปะหลังอย่างมีประสิทธิภาพ

ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับคาร์รอน (Diuron)
คาร์รอน เป็นสารป้องกันกำจัดวัชพืชที่มีประสิทธิภาพมาก โดยมีรูปแบบเป็นผงหรือเม็ดใส สามารถละลายน้ำได้ดี และมีประสิทธิภาพในการควบคุมหลายชนิดของวัชพืชที่พบในไร่มันสำปะหลัง เช่น หญ้าข้าวโพด_ หญ้าข้าว_ หญ้าข้าวหวาน_ และวัชพืชอื่นๆ

ขั้นตอนการใช้คาร์รอน (Diuron) ในการควบคุมหญ้าและวัชพืช
การเตรียมพื้นที่

ก่อนการใช้คาร์รอน ควรเตรียมพื้นที่ให้พร้อม โดยการกำจัดวัชพืชที่มีอยู่ในขณะนั้น และทำความสะอาดพื้นที่จากเศษซากพืช
การผสมสาร

นำคาร์รอน (Diuron) 80% WG มาผสมตามอัตราที่แนะนำบนฉลากสินค้า โดยใช้เครื่องผสมสารเคมีที่มีอยู่
การพ่นสาร

ใช้เครื่องพ่นฉีดที่มีประสิทธิภาพ เพื่อให้สารกระจายทั่วทั้งพื้นที่
ควรพ่นสารในช่วงที่ไม่มีลมแรง และในสภาพอากาศที่เหมาะสม
การป้องกันการไหลไปยังพื้นน้ำ

หลีกเลี่ยงการพ่นสารในช่วงฝนตกหรือน้ำล้น เพื่อป้องกันการไหลไปยังพื้นน้ำและสารมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม
การระงับน้ำ

หลังจากการพ่นสาร ควรระงับน้ำในระยะเวลาที่กำหนดบนฉลาก และไม่ควรทำการเตรียมพื้นที่ในช่วงระยะเวลาดังกล่าว

การรักษาความปลอดภัย
ในขณะที่ใช้คาร์รอน ควรสวมเสื้อคลุมตาและใส่หน้ากากอนามัยเพื่อป้องกันการสัมผัสทางผิวหนังและการหายใจ

ไม่ควรทานอาหารหรือดื่มน้ำในระหว่างการใช้สารเคมี

การใช้คาร์รอนเพื่อควบคุมวัชพืชในไร่มันสำปะหลัง ควรปฏิบัติตามคำแนะนำบนฉลากอย่างเคร่งครัด โดยควรฉีดพ่นคาร์รอนเมื่อวัชพืชมีใบจริง 2-3 ใบ อัตราส่วนผสม คาร์รอน 100 กรัม ต่อน้ำ 20 ลิตร ฉีดพ่นให้ทั่วบริเวณที่มีวัชพืช

การใช้คาร์รอน (Diuron) 80% WG ในการควบคุมหญ้าและวัชพืชในไร่มันสำปะหลังต้องการการวางแผนและการปฏิบัติที่ถูกต้อง เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่มีประสิทธิภาพและปลอดภัยสำหรับผู้ใช้ นอกจากนี้ การปฏิบัติตามคำแนะนำจากผู้ผลิตและหน่วยงานทางการเกษตรเป็นสิ่งสำคัญ เพื่อให้การใช้คาร์รอนเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมและมีประสิทธิภาพในการควบคุมวัชพืชในไร่มันสำปะหลังของท่าน


📌สั่งซื้อ สอบถาม

»โทร 097-918-3530
»ไลน์ janemini1112

🔎ซื้อกับลาซาด้า ช้อปปี้
.
» ซื้อคาร์รอน ที่ช้อปปี้: http://ไปที่..link..
.
» ซื้อคาร์รอน ที่ลาซาด้า: http://ไปที่..link..

หนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพในการควบคุมวัชพืชในสวนผักกะหล่ำปลีคือการใช้สารควบคุมวัชพืชที่มีคาร์รอน (Diuron 80% WG) ซึ่งเป็นสารป้องกันกำจัดวัชพืชที่ได้รับการอนุรักษ์จากกรมวิชาการเกษตร มีข้อได้เปรียบในการควบคุมวัชพืชทั้งใบแคบและใบกว้าง โดยเฉพาะในสวนผักที่ปลูกกะหล่ำปลี ต่อไปนี้คือขั้นตอนการใช้คาร์รอน (Diuron 80% WG) เพื่อการควบคุมวัชพืชอย่างมีประสิทธิภาพในสวนผักของคุณ:

1. การเตรียมพื้นที่
ก่อนการใช้คาร์รอน ควรเตรียมพื้นที่ให้พร้อม โดยการกำจัดวัชพืชที่มีอยู่ในขณะนั้น เพื่อลดการแข่งขันในการดูดซึมสารในดินของวัชพืชที่ต้องการควบคุม

2. การใช้คาร์รอน
อ่านฉลากและคู่มือการใช้งาน: ทำความเข้าใจข้อมูลที่ระบุในฉลากและคู่มือการใช้งานของคาร์รอน และปฏิบัติตามขั้นตอนที่แนะนำ
การผสมสาร: ให้ผสมคาร์รอน (Diuron 80% WG) ตามอัตราที่ระบุในฉลาก ด้วยปริมาณน้ำที่เหมาะสม
การพ่น: ใช้เครื่องพ่นที่มีการปรับปรุงและตั้งค่าที่ถูกต้อง พ่นสารคาร์รอนลงในพื้นที่ที่ต้องการควบคุมวัชพืช

3. การปฏิบัติในสวนผัก
ปฏิบัติตอนเช้าหรือตอนเย็น: การพ่นคาร์รอนในช่วงเช้าหรือเย็นทำให้มีประสิทธิภาพมากที่สุด
ระมัดระวังในการพ่น: ปฏิบัติการพ่นให้ครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดที่ต้องการควบคุม โดยหลีกเลี่ยงพ่นในสภาพลมแรงหรือฝนตก

4. การดูแลหลังการใช้
การควบคุมผลกระทบ: ตรวจสอบพื้นที่ที่พ่นสารเป็นประจำ เพื่อตรวจสอบผลกระทบต่อวัชพืชและพืชประธาน
การล้างอุปกรณ์: หลังจากการใช้คาร์รอนเสร็จสิ้น ล้างเครื่องพ่นอย่างละเอียดเพื่อป้องกันการสะสมของสารในอุปกรณ์

5. การติดตามผล
การติดตามสภาพพื้นที่: ติดตามผลของการใช้คาร์รอน โดยการสังเกตการเจริญเติบโตของวัชพืชและพืชประธาน และปรับปรุงแผนการใช้สารตามความเหมาะสม

การใช้คาร์รอน (Diuron 80% WG) เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการควบคุมวัชพืชในสวนผักกะหล่ำปลี แต่ควรทราบถึงความพิถีพิถันในการใช้ และปฏิบัติตามคำแนะนำของผู้ผลิตและเจ้าหน้าที่ทางเกษตรกรอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดในการควบคุมวัชพืชในสวนผักของคุณ



📌สั่งซื้อ สอบถาม

»โทร 097-918-3530
»ไลน์ janemini1112

🔎ซื้อกับลาซาด้า ช้อปปี้
.
» ซื้อคาร์รอน ที่ช้อปปี้: http://ไปที่..link..
.
» ซื้อคาร์รอน ที่ลาซาด้า: http://ไปที่..link..

อ้อยเป็นพืชที่ต้องใส่ใจทุกรายละเอียดในการใส่ปุ๋ย เพื่อให้แน่ใจว่าการเจริญเติบโตที่เหมาะสม จำเป็นต้องใช้สารอาหารในสัดส่วนที่ถูกต้อง อย่างไรก็ตาม การคำนวณสัดส่วนที่ถูกต้องอาจเป็นกระบวนการที่ซับซ้อนและใช้เวลานาน โชคดีที่มีเครื่องมือที่ช่วยให้เกษตรกรทำขั้นตอนนี้ได้ง่ายขึ้น นั่นคือ เว็บแอพ ช่วยผสมปุ๋ย ที่ http://ไปที่..link.. ที่จะให้คุณผสมปุ๋ยเป็นสูตรที่ต้องการใช้เอง ด้วยแม่ปุ๋ย 3 สูตร ลดต้นทุนได้เป็นอย่างมาก

เว็บแอพ ผสมปุ๋ย จาก ฟาร์มเกษตร ให้ใช้งานฟรี เป็นเครื่องมือที่ใช้งานง่าย ซึ่งทำให้ง่ายต่อการคำนวณสัดส่วนที่เหมาะสมของปุ๋ยต่างๆ เพื่อให้ได้สูตรที่ต้องการ ในกรณีนี้เราจะใช้แอพเพื่อกำหนดปริมาณปุ๋ย 46-0-0_ 18-46-0 และ 0-0-60 เพื่อผสมกันเพื่อสร้างสูตร 15-5-20 สำหรับอ้อยตอหลังการเก็บเกี่ยว .

ขั้นตอนที่ 1: ใส่สูตรที่ต้องการ

ในการเริ่มต้น ให้ไปที่ Web App ส่วนผสมปุ๋ย ที่ http://ไปที่..link.. แล้วป้อนสูตรที่ต้องการในส่วน "ส่วนผสมเป้าหมาย" ในกรณีนี้ ให้ป้อน "15-5-20" สูตรนี้แสดงถึงสัดส่วนไนโตรเจน (N) ฟอสฟอรัส (P) และโพแทสเซียม (K) ที่ต้องการสำหรับอ้อยตอ

ขั้นตอนที่ 2: ป้อนข้อมูลปุ๋ย

จากนั้นเลือกแม่ปุ๋ยเป็น 46-0-0_ 18-46-0 และ 0-0-60 ตามลำดับ ซึ่งในที่นี้ ระบบจะเลือกให้อยู่แล้ว ไม่ต้องเปลี่ยนอะไร

ขั้นตอนที่ 3: คำนวณสัดส่วน

คลิกที่ปุ่ม "คำนวณ" แล้วแอพจะกำหนดปริมาณปุ๋ยแต่ละชนิดที่ต้องใช้เพื่อให้ได้สูตร 15-5-20 ที่ต้องการ

ขั้นตอนที่ 4: ผสมปุ๋ย

ทำตามสัดส่วนที่แอปคำนวณเพื่อผสมปุ๋ย จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องผสมปุ๋ยให้ทั่วถึงเพื่อให้แน่ใจว่ามีการกระจายธาตุอาหารอย่างสม่ำเสมอ

สรุปได้ว่า เว็บ แอพผสมปุ๋ย เป็นเครื่องมืออันมีค่าสำหรับชาวไร่ที่ต้องการปุ๋ยในสัดส่วนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับอ้อยตอของตน อินเทอร์เฟซที่เป็นมิตรต่อผู้ใช้ของแอปทำให้การคำนวณสัดส่วนที่เหมาะสมเป็นเรื่องง่ายและได้สูตรที่ต้องการอย่างง่ายดาย ลองใช้แอปวันนี้และดูตออ้อยของคุณเติบโตเต็มศักยภาพ

เมื่อถึงเวลาใกล้จะหว่านข้าว ดำนา เริ่มมีตั๊กแตนแบบนี้มาให้เห็น ตั๊กแตนตำข้าว ตัวยาวหน้าตาแปลก ดูสวยดี

สำหรับผู้ปลูกข้าว
เจอปัญหาเพลี้ยกวนใจ ใช้มาคา
เจอโรครา ใบไหม้ ราสนิม ใบจุดสีน้ำตาล เน่าคอรวง ใช้ ไอเอส
เจอหนอนกอ หนอนม้วนใบ หนอนกวนใจ ใช้ ไอกี้
บำรุงข้าวให้เติบโตดี เขียวไว ใบแข็งตั้งตรง ผลผลิตดี ด้วย FK-1
ราคาและการสั่งซื้อ ตามภาพด้านล่างนี้นะครับ

แตงกวา (Cucumber) เป็นพืชตระกูลเดียวกันกับแตงโม ฟักทอง บวบ มะระ น้ำเต้า ซึ่งมีการปลูกกันอย่างแพร่หลายทั่วทุกภาค ของประเทศ มีอายุตั้งแต่ปลูกจนถึงเก็บเกี่ยวสั้น โดยใช้เวลาเพียง 30-45 วัน หลังจากปลูกเมื่อเปรียบเทียบรายได้จากการปลูก แตงกวากับพืชอื่นๆ หลายชนิดแล้ว แตงกวาเป็นพืชหนึ่งที่สามารถทำรายได้ดีทีเดียว สำหรับในแง่ของผู้บริโภคแล้ว แตงกวาที่สามารถ นำไปปรุงอาหารได้มากมายหลายชนิด เช่น การนำไปแกงจืด ผัด จิ้มน้ำพริก หรืออาจแปรรูปเป็นแตงกวาดอง จะเห็นได้ว่าแตงกวาเป็นพืชที่เข้ามามีบทบาทต่อการค้าทั้งในและต่างประเทศ

ถิ่นกำเนิดแตงกวา

แตงกวา การปลูกแตงกวาแตงกวามีถิ่นกำเนิดในประเทศอินเดีย มีการบันทึกประวัติการปลูกมากกว่า 3_000 ปี และมีการปลูกในประเทศ แถบทะเล เมดิเตอร์เรเนียน เมื่อก่อน 2_000 ปี โดยนำผ่านเอเซียกลางและตอนเหนือของทวีปแอฟริกา ในศตวรรษที่ 6 ได้นำไปปลูก ในประเทศจีน โดยสันนิษฐานว่าได้นำเข้าประเทศจีน 2 ทาง คือ เส้นทางสายไหม โดยผ่านประเทศในเอเซียตะวันออก ไปภาคเหนือของประเทศจีน ส่วนอีกเส้นทางโดยผ่านประเทศในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ได้แก่ พม่า ไทย ลาว ไปสู่ทางภาคใต้ ของประเทศจีน ในศตวรรษที่ 9-14 ได้นำไปปลูกในทวีปยุโรป และได้รับการพัฒนาพันธุ์ต้นศตวรรษที่ 19 ได้รับการพัฒนาพันธุ์ ให้เหมาะสม ต่อการปลูกได้ในโรงเรือน ศตวรรษที่ 15-16 ได้นำไปปลูกในทวีปอเมริกากลางและอเมริกาเหนือ และได้รับการ พัฒนาพันธุ์อย่างมากในประเทศสหรัฐอเมริกาตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 19 ปัจจุบันแตงกวาเป็นผักที่นิยมบริโภคทั่วโลก ทั้งในสภาพ การบริโภคสดและแปรรูป
ลักษณะทางพฤษศาสตร์

แตงกวามีจำนวนโครโมโซม 2n = 14 เป็นพืชผสมข้ามตามธรรมชาติโดยอาศัยลมและแมลง แต่พบอัตราการผสมตัวเอง 1-47 เปอร์เซ็นต์ โดยธรรมชาติมีดอกเพศผู้และดอกเพศเมียแยกดอกแต่อยู่ภายในต้นเดียวกัน เป็นพืชฤดูเดียว เถาเลื้อยหรือขึ้นค้าง

ระบบราก เป็นระบบรากแก้ว (tap root system) รากแขนงเป็นจำนวนมาก รากสามารถแผ่ทางด้านกว้างและหยั่งลงได้ลึกถึง 1 เมตร

ลำต้น เป็นเถาเลื้อย เป็นเหลี่ยม มีขนขึ้นปกคลุมทั่วไป มีข้อยาว 10-20 ซม. มือเกาะเกิดออก มาตามข้อ โดยส่วนปลายของมือเกาะไม่มีการแตกแขนงเป็นหลายเส้น ใบมีก้านใบยาว 5-15 ซม. ใบหยาบมีขนใบมีมุมใบ 3-5 มุม ปลายใบแหลม ใบใหญ่แบบ palmate มีเส้นใบ 5-7 เส้น ดอกเพศเมียเป็นดอกเดี่ยวเกิดจากบริเวณมุม ใบหรือข้อมีกลีบเลี้ยงสีเขียว 5 กลีบ กลีบดอกสีเหลือง 5 กลีบ รังไข่มีลักษณะกลมยาว 2-5 ซม. มีปุ่มนูนของหนามและขนชัดเจน ส่วนของยอดเกสรตัวเมียมี 2-5 แฉก ส่วนดอกเพศผู้อาจเป็นดอกเดี่ยวหรือเป็นช่อ มีกลีบเลี้ยงและกลีบดอกเหมือนดอกเพศเมีย ละอองเกสรตัวผู้ 3 อัน และมีก้านชูเกสรสั้น ๆ ดอกเพศเมียและดอกเพศผู้บานในตอนเช้าและพร้อมรับการผสมเกสรดอกจะหุบ ตอนบ่ายภายในวันเดียวกัน

การเกิดดอกตัวเมีย นั้นขึ้นอยู่กับช่วง แสงและอุณหภูมิกล่าว คือ จะเกิดดอกตัวเมียมากกว่าดอกตัวผู้ ในสภาพช่วงแสงสั้นและมีอุณหภูมิกลางคืนต่ำ ซึ่งตรงกับฤดูหนาวของเมืองไทย

ผลของแตงกวามีลักษณะกลมยาวทรงกระบอก ความยาวผลระหว่าง 5-40 ซม. มีไส้ภายในผล และในปัจจุบันพันธุ์การค้าในต่างประเทศมีการปรับปรุงพันธุ์ที่สามารถติดผล ได้ โดยไม่ได้รับการผสมเกสร (parthenocarpic type) โดยภายในผลไม่มีไส้ เนื้อกรอบ และน้ำหนักต่อผลสูงนิยมทั้งบริโภคผลสดแปรรูป สีผลมีสีขาว เขียวอ่อน เขียว และเขียวเข้มดำ สีหนามสีขาว แดง น้ำตาล และดำ

แตงกวาสามารถจำแนก ได้ตามประโยชน์การใช้สอยดังนี้

1. พันธุ์สำหรับรับประทานสด เป็นพันธุ์ที่มีเนื้อบางและไส้ใหญ่ สีเปลือกเป็นสีเขียวอ่อน ผลมีน้ำมากเป็นพันธุ์ที่มีทั้งผลเล็กและผลใหญ่ เมื่อผลยังอ่อนอยู่จะมีหนามเต็มไปหมด แต่เมื่อโตเต็มที่หนามจะหลุดออกเอง พันธุ์รับประทานสดนี้ไม่เหมาะกับการนำไปดอง

แตงกวารับประทานสดแบ่งตามขนาดของผลนั้น แบ่งได้เป็น

1.1 แตงผลยาว (long cucumber) ที่รู้จักกันในชื่อของแตงร้านซึ่งมีความยาวผลอย่างน้อย 15 ซม. และมีความกว้างผลมากกว่า 2.5 ซม. ส่วนใหญ่จะมีเนื้อหนาไส้แคบ กรณีที่เป็นพันธุ์ของไทยนั้น จะมีสีผลสีเขียวแก่ตรงส่วนใกล้ขั้วผลประมาณ 1/3 - ผ ของผลที่เหลือมีจุดประสีเขียวอ่อนหรือขาว และเส้นสีขาวเป็นแถบเล็ก ๆ ตลอดความยาวไปถึงปลายผล ส่วนพันธุ์ของต่างประเทศนั้น จะมีสีเขียวเข้มสม่ำเสมอทั้งผล

1.2 แตงผลสั้น (short cucumber) ที่รู้จักกันในชื่อของแตงกวา ซึ่งมีความยาวผล 8-12 ซม. และมีความกว้างผลมากกว่า 2.5 ซม. ส่วนใหญ่จะมีเนื้อน้อยไส้กว้าง

2. พันธุ์อุตสาหกรรม เป็นพันธุ์ที่มีเนื้อหนา ไส้เล็ก บางพันธุ์ก็ไม่มีไส้เลย เปลือกสีเขียวเข้ม เมื่อนำไปดองจะคงรูปร่างได้ดี ไม่ค่อยเหี่ยวย่น แตงกวาพันธุ์นี้มักจะเป็นลูกผสม ผลมักมีรูปร่างผอมยาว ซึ่งแบ่งตามขนาดได้ดังนี้

2.1 แตงผลยาว (long cucumber) เป็นแตงชนิดที่ใช้ทำแตงดองของญี่ปุ่นและจีนซึ่งจะต้องมีความยาวผล 20-30 ซม. และมีความกว้างผล 2-3 ซม. มีเนื้อหนาไส้แคบผิวสีเขียวเข้มตลอดความยาวของผล มักใช้ดองโดยมีการใช้น้ำปรุงรสด้วยส่วนผสมของซีอิ้ว

2.2 แตงผลสั้น (short cucumber) เป็นแตงชนิดที่ใช้ทำแตงดองของสหรัฐอเมริกาและยุโรป ซึ่งมีความยาว 8-12 ซม. และมีความกว้างผล 1.0-5.1 ซม. โดยทั่วไปจะมีอัตราส่วนความยาวต่อความกว้าง (L/D ratio) มีค่าอยู่ระหว่าง 2.8-3.1 มีเนื้อหนาและแน่น ไส้แคบ ผิวสีเขียวเข้มตลอดความยาวของผล มักใช้ดองทั้งผล ผ่าตามความยาวและหั่นเป็นชิ้น ๆ ตามความกว้างของผลมักดองโดยมีการใช้น้ำปรุงรสด้วยส่วนผสมของซีอิ้ว

สภาพแวดล้อมในการ ปลูกแตงกวา

อุณหภูมิที่เหมาะสม ต่อการงอกของเมล็ดระหว่าง 25-30 องศาเซลเซียส สามารถเจริญเติบโตได้ผลดีระหว่างอุณหภูมิ 20-30 องศาเซลเซียส อุณหภูมิกลางวัน 22-28 องศาเซลเซียส แตงกวาจะชะงักการเจริญเติบโต สำหรับอุณหภูมิที่เหมาะสมกับการผสมเกสรนั้นอยู่ระหว่าง 17-25 องศาเซลเซียส

แตงกวาเป็นพืชที่ไม่ต้องการน้ำมากแต่ขาดน้ำไม่ได้ โครงสร้างของดินที่ปลูกแตงกวาควรมีลักษณะเป็นดินร่วนปนทราย มีการระบายน้ำดี ควรมีความเป็นกรด ด่าง (pH) อยู่ระหว่าง 5.5-6.5 ในสภาพดินที่เป็นดินทรายจัด หรือเหนียวจัด จำเป็นต้องปรับปรุงบำรุงดินก่อนการปลูก โดยใช้ปุ๋ยอินทรีย์ เช่น ปุ๋ยคอก หรือปุ๋ยหมักที่สลายตัวแล้วและสภาพความเป็นกรดด่างนั้น ควรจะวิเคราะห์หาค่าความต้องการปูนก่อนที่จะใช้ปูนขาวเพื่อให้มีการใช้ใน ปริมาณที่เหมาะสม

การเตรียมดิน ก่อนการปลูกแตงกวา ไถพรวนดินตากไว้ประมาณ 7-10 วัน เพื่อทำลายวัชพืช และศัตรูพืชบางชนิดที่อยู่ในดิน จากนั้นจึงไถพรวนเก็บเอาเศษวัชพืชออก แล้วเตรียมแปลงขนาดกว้าง 1-1.2 เมตร โดยมีความยาวตามลักษณะของพื้นที่ แล้วจึงใส่ปุ๋ยอินทรีย์ลงไป ปรับโครงสร้างของดินให้เหมาะสมกับการเจริญเติบโตของแตงกวา การเตรียมหลุมปลูกนั้นควรกำหนดระยะระหว่างต้น ประมาณ 60-80 เซนติเมตร ระหว่างแถวประมาณ 1 เมตร สำหรับการใส่ปุ๋ยเคมีรองพื้นนั้นอาจใช้สูตร 15-15-15 ในอัตรา 30-50 กิโลกรัมต่อไร่ ในบางแหล่งอาจใช้ พลาสติกคลุมดินเพื่อรักษาความชื้นในดิน ป้องกันความงอกของวัชพืช และพลาสติกบางชนิดสามารถที่จะไล่แมลงไม่ให้เข้ามาทำลายแตงกวาได้

การเตรียมพันธุ์ ขั้นตอนการเตรียมพันธุ์ นับว่าเป็นขั้นตอนที่สำคัญในการปลูกแตงกวา ซึ่งพอแบ่งได้ดังนี้

1. การคัดเลือกเมล็ดพันธุ์แตงกวา ควรคัดเลือกเมล็ดพันธุ์ที่มีความสมบูรณ์ ซื้อจากร้านค้าให้เลือกซื้อจากร้านที่เชื่อถือ มีการบรรจุหีบห่อ เมล็ดที่สามารถป้องกันความชื้น หรืออากาศ จากภายนอกเข้าไปได้ ลักษณะเมล็ดแตงกวาควรมีการคลุกสารเคมี เพื่อป้องกันศัตรูพืชที่อาจติดมากับเมล็ด และก่อนใช้เมล็ดทุกครั้งควรทำการทดสอบความงอกก่อน

2. การเตรียมดินเพาะกล้า อัตราส่วนดิน : ปุ๋ยคอก 3:1 และใส่ปุ๋ยเคมีสูตร 12-24-12 อัตรา 0.5 กิโลกรัมต่อต้นกล้า 1 ไร่ คลุกให้เข้ากัน แล้วบรรจุลงในถุงพลาสติกขนาด 6×10 เซนติเมตร เพื่อเตรียมสำหรับหยอดเมล็ดแตงกวาต่อไป

3. ทำการบ่มเมล็ด โดยนำเมล็ดบรรจุถุงพลาสติกที่เจาะรูพรุน แช่ในสารละลายเคมีป้องกันและกำจัดศัตรูพืช เช่น แคปเทน ออโธไซด์ ผสมอัตรา 5 กรัมต่อน้ำ 1 ลิตร แช่เมล็ดนาน 30 นาที เพื่อทำลายเชื้อราที่ผิวเมล็ด จากนั้นนำมาแช่น้ำ 4 ชั่วโมง แล้วจึงบ่มในผ้าชุบน้ำหมาด ๆ ซึ่งบรรจุอยู่ในถุงพลาสติกรัดปากถุงให้แน่น บ่มในสภาพอุณหภูมิห้องนาน 24 ชั่วโมง หลังจากรากงอกยาว 0.5 เซนติเมตร จึงนำไปเพาะต่อไป

4. การหยอดเมล็ดลงถุง นำเมล็ดที่ได้บ่มไว้หยอดลงแต่ละถุง จำนวนถุงละ 1 เมล็ด แล้วใช้ดินผสมหยอดกลบบางประมาณ 1 เซนติเมตร

การดูแลรักษากล้า หลังจากหยอดเมล็ดแล้ว ให้น้ำทันที โดยวิธีการฉีดพ่นให้เป็นฝอยละเอียดที่สุดเท่าที่จะทำได้ ปริมาณน้ำที่ให้นั้นไม่ควรให้ปริมาณที่มากเกินไป ในช่วงฤดูร้อน ควรจะให้วันละ 1 ครั้ง ทั้งนี้ให้ตรวจดูความชื้นก่อนการให้น้ำทุกครั้ง ถุงเพาะกล้านี้ควรเก็บไว้ในที่แดดไม่จัดหรือมีการใช้วัสดุกันแสงไม่ให้มากระ ทบต้นกล้ามากเกินเกินไปเมื่อแตงกวา เริ่มงอกให้หมั่นตรวจดูความผิดปกติของต้นกล้าเป็นระยะ ๆ หากมีการระบาดของแมลงหรือโรคพืช ต้องรีบกำจัดโดยเร็ว และเมื่อต้นกล้ามีใบจริงประมาณ 3-4 ใบ จะอยู่ในระยะพร้อมที่จะย้ายปลูก

การปลูก วิธีการปลูกแตงกวานั้น พบว่ามีการปลูกทั้งวิธีการหยอดเมล็ดโดยตรงและเพาะกล้าก่อนแล้วย้ายปลูก การหยอดเมล็ดโดยตรงนั้นอาจจะมีความสะดวกในการปลูก แต่มีข้อเสียคือสิ้นเปลืองเมล็ด หากใช้เมล็ดพันธุ์ลูกผสมซึ่งมีราคาแพงแล้ว จะเกิดความสูญเสียเปล่าและเป็นการเพิ่มต้นทุนการผลิต รวมทั้งวิธีการหยอดเมล็ดนี้จำเป็นที่จะต้องดูแลระยะเริ่มงอกในพื้นที่กว้าง ดังนั้นการใช้วิธีการเพาะกล้าก่อน จึงมีข้อดีหลายประการ อาทิเช่น ประหยัดเมล็ดพันธุ์ ดูแลรักษาง่าย ต้นกล้ามีความสม่ำเสมอ ประหยัดค่าแรงงานในระยะกล้า เป็นต้น

สำหรับการย้ายกล้าปลูกนั้น ให้ดำเนินการตามกระบวนการเพาะกล้าตามที่กล่าวแล้ว และเตรียมหลุมปลูกตามระยะที่กำหนด จากนั้นนำต้นกล้าย้ายปลูกลงในหลุม ตามระยะระหว่างต้นและระหว่างแถวตามที่ได้กำหนดไว้ โดยการฉีกถุงพลาสติกที่ใช้เพาะกล้าออกแล้วย้ายลงในหลุมปลูก ช่วงเวลาที่จะย้ายกล้านั้นควรย้ายช่วงประมาณเวลา 17.00 น. จะทำให้ปฏิบัติงานในไร่นาได้สะดวกและต้นกล้าสามารถปรับตัวเข้ากับสภาพ แวดล้อมได้ดียิ่งขึ้น

การให้น้ำ หลังจากย้ายกล้าปลูกแล้ว ต้องให้น้ำทันที ระบบการให้น้ำนั้นอาจจะแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับสภาพพื้นที่ แต่ระบบที่เหมาะสมกับแตงกวา คือการให้น้ำตามร่อง เพราะว่าจะไม่ทำให้ลำต้น และใบไม่ชื้น ลดการลุกลามของโรคพืชทางใบ ช่วงเวลาการให้น้ำในระยะแรกควรให้ 2-3 วันต่อครั้งและเมื่อต้นแตงกวา เริ่มเจริญเติบโตแล้วจึงปรับช่วงเวลาการให้น้ำให้นานขึ้น ข้อควรคำนึงสำหรับการให้น้ำนั้น คือ ต้องกระจายในพื้นที่สม่ำเสมอตลอดแปลง และตรวจดูความชื้นในดินไม่ให้สูงเกินไปจนกลายเป็นแฉะ เพราะจะทำให้รากเน่าได้

การใส่ปุ๋ย การใส่ปุ๋ยในแตงกวานั้น อาจแบ่งเป็นระยะต่าง ๆ ดังนี้

1. ระยะเตรียมดิน ใส่ปุ๋ยอินทรีย์ เช่น ปุ๋ยคอก หรือปุ๋ยหมัก อัตรา 1-2 ตันต่อไร่ และใส่ปุ๋ยสูตร 15-15-15 หรือ 12-24-12 อัตราประมาณ 20-30 กิโลกรัมต่อไร่

2. หลังย้ายปลูกประมาณ 7 วัน ใส่ปุ๋ยที่มีไนโตรเจน เช่น ยูเรีย หรือ แอมโมเนียซัลเฟต ในอัตราประมาณ 20 กิโลกรัมต่อไร่

3. ระยะแตงกวาออกดอก ซึ่งจะใช้ระยะเวลาประมาณ 25 วัน หลังจากย้ายกล้า ใส่ปุ๋ยสูตร 15-15-15 หรือ 12-24-12 อัตรา ประมาณ 20-30 กิโลกรัมต่อไร่

แมลงศัตรูแตงกวา

1. เพลี้ยไฟ (Thrips : Haplothrips floricola)
ลักษณะ เป็น แมลงขนาดเล็ก ตัวสีน้ำตาลอ่อนถึงน้ำตาลแก่ พบตามยอดใบอ่อน ดอก และผลอ่อน
การทำลาย ดูดน้ำเลี้ยงที่ใบ ดอกอ่อน และยอดอ่อน ทำให้ใบม้วนหงิกงอ รูปร่างผิดปกติเป็นกระจุก มีสีสลับเขียวเป็นทาง ระบาดมากในช่วงที่มีอากาศแห้งแล้งฝนทิ้งช่วง นับเป็นแมลงที่เป็นปัญหาสำคัญที่สุดในการปลูกแตงกวา

การป้องกันกำจัด ให้น้ำเพิ่มความชื้นในแปลงปลูก โดยให้น้ำเป็นฝอยตอนเช้าและตอนเย็น จะช่วยลดปัญหาของเพลี้ยไฟได้

2. เพลี้ยอ่อน (Alphids: Aphids gossypii)
ลักษณะ เป็นแมลงขนาดเล็ก ลำตัวคล้ายผลฝรั่ง มีท่อเล็ก ๆ ยื่นยาวออกไปทางส่วนท้ายของลำตัว 2 ท่อน เป็นแมลงปากดูด ตัวอ่อนสีเขียว ตัวแก่สีดำและมีปีก

การทำลาย ดูดน้ำเลี้ยงที่ใบและยอดอ่อน ทำให้ใบม้วน ต้นแคระแกร็น และยังเป็นพาหนะนำไวรัสด้วย มักระบาดมากในช่วงอากาศร้อนและแห้งซึ่งเป็นตอนที่พืชขาดน้ำ โดยมีมดเป็นตัวนำหรือการบินย้ายที่ของตัวแก่

3. ไรแดง (Red spider mites: Tetranychus spp.)
ลักษณะ ไม่ได้เป็นแมลงแต่เป็นสัตว์ที่มีขา 8 ขา มีขนาดเล็กมาก มองเห็นเป็นจุดสีแดง
การทำลาย ดูดน้ำเลี้ยงที่ใบและหยอดอ่อนทำให้ใบเป็นจุดด่างมีสีซีด โดยจะอยู่ใต้ใบเข้าทำลายร่วมกับเพลี้ยไฟ และเพลี้ยอ่อน มักระบาดมากในช่วงอากาศร้อนและแห้งซึ่งเป็นตอนที่พืชขาดน้ำ
การป้องกันกำจัด ใช้สารเคมีกำจัดไร ได้แก่ เคลเทน ไตรไทออน หรือ โอไมท์ เป็นต้น

4. เต่าแตงแดง (Red cucurbit beetle: Aulacophora simills) และเต่าแตงดำ (Black cucurbit beetle: A. frontalis)

ลักษณะ เป็นแมลงปีกแข็ง ปีกมีสีส้มแดงและสีดำเข้ม ตัวมีขนาดเล็กยาวประมาณ 0.5-0.8 ซม. อาศัยอยู่ตามกอข้าวที่เกี่ยวแล้วในนา หรือตามกอหญ้า

การทำลาย กัดกินใบตั้งแต่ระยะใบเลี้ยงจนกระทั่งต้นโต ทำให้เป็นแผลและเป็นพาหะของโรคเหี่ยวที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรียด้วย ตัวเมียวางไข่บริเวณโคนต้น ตัวหนอนกัดกินราก

การป้องกันกำจัด ควรทำลายแหล่งที่อยู่อาศัยของแมลง รวมทั้งเศษซากแตงหลังการเก็บเกี่ยว
ใช้สารเคมีฉีดพ่น ได้แก่ เซฟวิน คาร์โบน๊อกซี-85 หรือ ไบดริน หรือใช้สารเคมีชนิดเม็ด เช่น ฟูราดาน 3 จี หรือคูราแทร์ 3 จี ใส่หลุมปลูกพร้อมกับการหยอดเมล็ด จะป้องกันเต่าแตงได้ประมาณ 2 สัปดาห์

5. หนอนกินใบแตง (Leaf eating caterpilla: Palpita indica) และหนอนไถเปลือกหรือหนอนเจาะผล (Fruit boring caterpillar: Helicoverpa armigera)

ลักษณะ หนอนกัดกินใบแตง มีรูปร่างเรียวยาวประมาณ 2 ซม. สีเขียวอ่อน ตรงกลางสันหลังมีเส้นแถบสีขาวตามยาว 2 เส้น หนอนตัวโตเต็มวัยเป็นผีเสื้อที่มีปีกโปร่งใสตรงกลาง ส่วนหนอนเจาะผลมีขนาดใหญ่กว่า ลำตัวยาวสีเขียวอ่อนถึงสีน้ำตาลดำ มีรอยต่อปล้องชัดเจน

การทำลาย กัดกินใบ ไถเปลือกเป็นแผลและเจาะผลเป็นสาเหตุให้โรคอื่น ๆ เข้าทำลายต่อได้ เช่น โรคผลเน่า

การ ป้องกันกำจัด ใช้สารเคมี เช่น อโซดริน แลนเนท ทามารอน โตกุไทออน บุก หรือ อะโกรน่า เป็นต้น

โรคที่เป็นศัตรู สำคัญของแตงกวา ได้แก่

1. โรคราน้ำค้าง (Downy mildew) หรือที่เกษตรกรนิยมเรียกว่าโรคใบลาย เกิดจากเชื้อ Psudoperonospora

ลักษณะอาการ เริ่มเป็นจุดสีเหลืองบนใบ แผลนั้นจะขยายออกเป็นเหลี่ยมในระหว่างเส้นใบ ถ้าเป็นมาก ๆ แผลลามไปทั้งใบทำให้ใบแห้งตาย ในตอนเช้าที่มีหมอกน้ำค้างจัดช่วงหลังฝนตกติดต่อกันทำให้มีความชื้นสูง ในบริเวณปลูก จะพบว่าใต้ใบตรงตำแหน่งของแผลจะมีเส้นใยสีขาวเกาะเป็นกลุ่มและมีสปอร์เป็นผง สีดำ

การป้องกันกำจัด คลุกเมล็ดแตงด้วยสารเคมีเอพรอน หรือริโดมิลเอ็มแซดก่อนปลูกหรือจะนำเมล็ดมาแช่สารเคมีที่ละลายน้ำเจือจาง เป็นเวลา 3 ชั่วโมงก็ได้ เมื่อมีโรคระบาดในแปลงและในช่วงนั้นมีหมอกและน้ำค้างมาก ซึ่งควรฉีด Curzate M8_ Antrachor สลับกันเพื่อป้องกันการดื้อสารเคมีของเชื้อ

2. โรคใบด่าง (Mosaic)
เชื้อสาเหตุ Cucumber mosaic virus
ลักษณะอาการ ใบด่างสีเขียวเข้มสลับสีเขียวอ่อนหรือด่างเขียวสลับเหลืองเนื้อใบ ตะปุ่มตะป่ำ มีลักษณะนูนเป็นระยะ ๆ ใบหงิกเสียรูปร่าง

การป้องกันกำจัด ในปัจจุบันยังไม่มีการใช้สารเคมีหรือวิธีการใด ๆ ที่จะลดความเสียหายเมื่อโรคนี้ระบาด ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดขณะนี้คือการป้องกันไม่ให้เกิดโรค เช่น เลือกแหล่งปลูกที่ปลอดจากเชื้อไวรัส อาจทำได้โดยเลือกแหล่งปลูกที่ไม่เคยปลูกผักตระกูลแตงมาก่อนและทำความสะอาด แปลงปลูกพร้อมทั้งบริเวณใกล้เคียงให้สะอาดไม่ให้เป็นที่อาศัยของเชื้อและ แมลงพาหะ

3. โรคผลเน่า (Fruit rot)
เชื้อสาเหตุ Pythium spp._ Rhizoctonia solani_ Botrytis cinerea
ลักษณะอาการ มักเกิดกับผลที่สัมผัสดิน และผลที่แมลงกัดหรือเจาะทำให้เกิดแผลก่อน จะพบมากในสภาพที่เย็นและชื้น กรณีที่เกิดจากเชื้อพิเที่ยมจะเป็นแผลฉ่ำน้ำเริ่มจากส่วนปลายผล ถ้ามีความชื้นสูงจะมีเส้นใยฟูสีขาวขึ้นคลุม กรณีที่เกิดจากเชื้อไรซ๊อกโทเนียจะเป็นแผลเน่าฉ่ำน้ำบริเวณผิวของผลที่ สัมผัสดิน แผลจะเปลี่ยนจากสีน้ำตาลแก่และมีรอยฉีกของแผลด้วย ส่วนกรณีที่เกิดจากเชื้อโบทริทิ่สนั้น บริเวณส่วนปลายของผลที่เน่า จะมีเชื้อราขึ้นคลุมอยู่
การป้องกันกำจัด ทำลายผลที่เป็นโรค อย่าให้ผลสัมผัสดิน ป้องกันไม่ให้ผลเกิดบาดแผล

4. โรคราแป้ง (Powdery mildew)
เชื้อสาเหตุ Oidium sp.
ลักษณะอาการ มักเกิดใบล่างก่อนในระยะที่ผลโตแล้ว บนใบจะพบราสีขาวคล้ายผงแป้งคลุมอยู่เป็นหย่อม ๆ กระจายทั่วไป เมื่อรุนแรงจะคลุมเต็มผิวใบทำให้ใบเปลี่ยนเป็นสีเหลืองแล้วแห้งตาย
การป้องกันกำจัด ใช้สารเคมี เช่น เบนเลท เดอโรซาล Diametan หรือ Sumilex ฉีดพ่นเมื่อพบการระบาด

การเก็บเกี่ยว แตงกวา

อายุการเก็บเกี่ยวของแตงกวานับจากวันปลูก ประมาณ 30-40 วัน แล้วแต่พันธุ์แตงกวาสำหรับบริโภคสด ควรเลือกเก็บขณะที่ผลยังอ่อนอยู่เนื้อแน่นกรอบ และสังเกตได้จากมีนวลสีขาวเกาะและยังมีหนามอยู่บ้าง ถ้าผลแก่นวลจะจางหาย สีผลเริ่มเป็นสีเหลือง และไม่มีหนาม การเก็บแตงกวาควรทยอยเก็บวันเว้นวัน ไม่ปล่อยให้แก่คาต้น เพราะจะทำให้ผลผลิตทั้งหมดลดลง โดยปกติจะเก็บเกี่ยวผลผลิตได้ประมาณ 1 เดือน

อ้างอิง : vegetweb.com

*สินค้าจากฟาร์มเกษตร ที่แนะนำสำหรับแตงกวา
มาคา ใช้ป้องกันกำจัดเพลี้ยต่างๆ
ไอเอส ใช้ป้องกันกำจัดโรค ราน้ำค้าง โรคใบไหม้ และโรคที่มีสาเหตุจากเชื้อราต่างๆ
ไอกี้-บีที ใช้ป้องกันและกำจัดหนอน
FK-1 ใช้บำรุงให้ฟื้นตัวจากการเข้าทำลายของโรคและแมลง เร่งโต และเสริมสร้างความสมบูรณ์แข็งแรง

โรคราดำที่เกิดจากเชื้อราเป็นภัยคุกคามที่สำคัญต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของต้นทุเรียน ในการตอบสนองต่อความท้าทายนี้ การวิจัยและพัฒนาอย่างกว้างขวางได้นำไปสู่การค้นพบโซลูชันที่ก้าวล้ำในชื่อ IS สารต้านเชื้อราออร์แกนิกนี้มาจากส่วนผสมจากธรรมชาติทั้งหมด ควบคุมและยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อราบนต้นทุเรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยการสร้างสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวยบนพื้นผิวของใบพืช ระบบ IS จะป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อรา ทำให้มั่นใจถึงสุขภาพและความมีชีวิตชีวาของพืช ยิ่งไปกว่านั้น เทคโนโลยีที่เป็นนวัตกรรมเบื้องหลัง IS ช่วยเพิ่มการยึดเกาะกับพื้นผิวใบพืช ทำให้มีประสิทธิภาพที่ดีขึ้นในขณะที่ยังคงปลอดภัยสำหรับผู้ใช้ เพื่อเสริมประสิทธิภาพของ IS อาหารเสริมพืช FK-T ซึ่งเป็นอาหารพืชชั้นเยี่ยม จึงทำงานควบคู่กันเพื่อเร่งกระบวนการฟื้นตัวจากการบุกรุกของเชื้อราในขณะที่ให้ประโยชน์อื่นๆ มากมาย

IS: สารต้านเชื้อราอินทรีย์
IS เป็นผลมาจากความพยายามในการวิจัยและพัฒนาอย่างครอบคลุม โดยมุ่งค้นหาวิธีแก้ปัญหาที่มีประสิทธิภาพสูงในการต่อสู้กับโรคราดำในต้นทุเรียน สร้างขึ้นจากส่วนผสมจากธรรมชาติทั้งหมด สารต้านเชื้อราออร์แกนิกนี้มีวิธีที่ปลอดภัยและมีประสิทธิภาพในการควบคุมการติดเชื้อรา โดยการควบคุมสภาพแวดล้อมที่ผิวใบพืช IS จะสร้างสภาวะที่ไม่เอื้ออำนวยต่อเชื้อรา ยับยั้งการเจริญเติบโตและการแพร่กระจายของเชื้อรา

เทคโนโลยีที่เป็นนวัตกรรมที่ใช้ใน IS ช่วยให้ยึดเกาะกับผิวใบพืชได้ดีขึ้น ปรับปรุงประสิทธิภาพในการต่อสู้กับการติดเชื้อรา คุณสมบัตินี้ช่วยให้ IS สามารถให้เกราะป้องกันที่ยาวนานต่อการโจมตีของเชื้อราในอนาคต ปกป้องสุขภาพของต้นทุเรียนและส่งเสริมการเจริญเติบโตและผลผลิตโดยรวม

FK-T อาหารเสริมพืช: คุณประโยชน์
ร่วมกับการใช้ IS อาหารเสริมพืช FK-T ทำหน้าที่เป็นอาหารพืชที่มีคุณค่า ให้ประโยชน์มากมายที่ช่วยเพิ่มการเจริญเติบโตและความเป็นอยู่ที่ดีของต้นทุเรียน

เร่งการเจริญเติบโตและใบเขียวชอุ่ม: FK-T ช่วยให้พืชเติบโตอย่างรวดเร็วและแข็งแรง นำไปสู่การพัฒนาของใบสีเขียวเข้มที่สวยงาม สิ่งนี้ส่งเสริมกระบวนการสังเคราะห์ด้วยแสงที่มีประสิทธิภาพ เพิ่มประสิทธิภาพการผลิตพลังงานและการดูดซึมสารอาหารของพืช

การสะสมธาตุอาหารขั้นสูง: FK-T ช่วยให้พืชสะสมธาตุอาหารที่จำเป็นในปริมาณที่เพียงพอ ช่วยให้พืชพร้อมสำหรับระยะออกดอกและติดผล อาหารเสริมให้องค์ประกอบที่สำคัญที่ครอบคลุมซึ่งจำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตของพืชที่แข็งแรง

สุขภาพของพืชแข็งแรงขึ้น: การใช้ FK-T เป็นประจำรับประกันว่าพืชจะเติบโตแข็งแรงและมีสุขภาพดี ลดการหลุดร่วงของใบ ด้วยการเสริมสร้างสุขภาพโดยรวมของพืช ทำให้พืชมีความทนทานต่อโรคและสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายมากขึ้น

ความต้านทานโรคที่ดีขึ้น: FK-T มีส่วนผสมที่สมดุลของสารอาหาร รวมถึงธาตุอาหารรอง ซึ่งมีความสำคัญต่อสุขภาพของพืช การเสริมนี้ทำให้ระบบภูมิคุ้มกันของพืชแข็งแรงขึ้น เพิ่มความสามารถในการปัดเป่าโรคต่างๆ รวมทั้งการติดเชื้อรา

ฟื้นตัวเร็วขึ้นและเพิ่มความแข็งแรง: เมื่อต้นทุเรียนเผชิญกับการบุกรุกของเชื้อราหรือความเครียดรูปแบบอื่นๆ FK-T จะช่วยให้พวกมันฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว ป้องกันผลเสียที่ยืดเยื้อ ด้วยความช่วยเหลือของอาหารเสริม พืชสามารถฟื้นฟูได้เร็วกว่าและรักษาความแข็งแรงไว้ ทำให้ได้ผลผลิตที่สม่ำเสมอ

บทสรุป:
การพัฒนา IS สารต้านเชื้อราอินทรีย์ และการใช้สารเสริมพืช FK-T ทำให้เกิดวิธีแก้ปัญหาที่ครอบคลุมในการต่อสู้กับโรคราดำในต้นทุเรียน IS ควบคุมและยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อราได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้เกิดสภาวะที่ไม่เอื้ออำนวยต่อผิวใบของพืช คุณสมบัติการยึดเกาะที่เพิ่มขึ้นช่วยให้มั่นใจได้ถึงการปกป้องที่ยาวนานและปลอดภัยสำหรับผู้ใช้ นอกจากนี้ FK-T ยังทำหน้าที่เป็นอาหารพืชชั้นเยี่ยม ส่งเสริมการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว ใบเขียวชอุ่ม และเพิ่มความต้านทานต่อโรค การผสมผสานผลิตภัณฑ์ที่เป็นนวัตกรรมเหล่านี้เข้าด้วยกัน ผู้ปลูกทุเรียนสามารถเพลิดเพลินกับต้นที่แข็งแรงขึ้น ผลผลิตที่ดีขึ้น และเพิ่มภูมิคุ้มกันให้กับพืชต่อการติดเชื้อราและโรคอื่นๆ

สั่งซื้อ
โทร 090-592-8614
ไลน์ @FarmKaset มี @ ด้วยนะคะ
สามารเลือกซื้อกับลาซาด้า http://ไปที่..link.. และช้อปปี้ http://ไปที่..link.. ได้เช่นกัน

ชื่อวิทยาศาสตร์ : เชื้อรา Pyricularia oryzae Sacc. ลักษณะอาการ ระยะกล้า ใบมีแผล จุดสีน้ำตาลคล้ายรูปตา มีสีเทาอยู่ตรงกลางแผล ความกว้างของแผลประมาณ 2 - 5 มม. และความยาวประมาณ 10 - 15 มม. แผลสามารถขยายลุกลามและกระจายทั่วบริเวณใบ ถ้าโรครุนแรงกล้าข้าวจะแห้งฟุบตาย อาการคล้ายถูกไฟไหม้

ระยะแตกกอ อาการพบได้ที่ใบ ข้อต่อของใบ และข้อต่อของลำต้น ขนาดแผลจะใหญ่กว่าที่พบในระยะกล้า แผลลุกลาม
ระยะกล้า แผลลุกลามติดต่อกันได้ที่บริเวณข้อต่อ ใบจะมีลักษณะแผลช้ำสีน้ำตาลดำ และมักหลุดจากกาบใบเสมอ

ระยะออกรวง (โรคเน่าคอรวง) ถ้าข้าวเพิ่งจะเริ่มให้รวง เมื่อถูกเชื้อราเข้าทำลาย เมล็ดจะลีบหมดแต่ถ้าเป็นโรคตอนรวงแก่

ใกล้เก็บเกี่ยว จะปรากฏรอยแผลช้ำสีน้ำตาลที่บริเวณคอรวง ทำให้เปราะ หักง่าย รวงข้าวร่วงหล่นเสียหายมาก

การแพร่ระบาด

พบโรคในแปลงที่ต้นข้าวหนาแน่น ทำให้อับลม ถ้าใส่ปุ๋ยอัตราสูงและมีสภาพอากาศแห้งในตอนกลางวันและชื้นจัดใน
กลางคืน ลมแรงจะแพร่กระจายโรคได้ดี

ที่มา http://www.farmkaset..link..

ป้องกันกำจัด โรคไหม้ โรคใบไหม้ โรคราต่างๆ ฉีดพ่น ไอเอส สารอินทรีย์ ป้องกันและยับยั้งโรคพืชจากเชื้อรา

เร่งการเจริญเติบโต สร้างภูมิต้านทาน เพิ่มผลผลิต ฉีดพ่น FK-1 ที่ประกอบด้วย ธาตุหลัก ธาตุรอง ธาตุเสริม ที่ครบถ้วน

สามารถผสม ฉีดพ่นไปพร้อมกันได้

โรคแอนแทรคโนสมะลิ มีสาเหตุจากเชื้อรา อาการจะมีจุดสีน้ำตาลอ่อนบนใบ และลุกลามเป็นวงที่ใหญ่ขึ้น ขอบของแผลที่เป็นวง จะแห้ง กรอบ แผลจะขยายใหญ่ขึ้น จนทำให้ใบแห้ง

การระบาดของโรค เชื้อราจะปลิวไปกับลม และฝน การรักษา จึงต้องฉีดพ่นสารอินทรีย์สำหรับ ป้องกัน กำจัด ให้ครอบคลุมบริเวณ

โรคพืช ที่มีสาเหตุจากเชื้อราต่างๆ ใช้ ไอเอส สารอินทรีย์ ป้องกัน กำจัดโรคพืช ที่มีสาเหตุจากเชื้อรา ยกตัวอย่างโรคพืช ที่มีสาเหตุจากเชื้อรา เช่น อาการ ใบไหม้ ใบจุด ใบขีดสีน้ำต้าง โรคใบติด ราสนิม ราน้ำค้าง โรคกุ้งแห้ง แอนแทรคโนส ไฟท็อปโธร่า เป็นต้น

ทั้งอาการใบไหม้ และใบเหลือง เกิดได้จากหลายสาเหตุ อาจเกิดได้จากโรค และการขาดธาตุอาหารพืชที่จำเป็น รวมถึงการให้น้ำ และการได้รับแสงแดด ซึ่งการพิจารณาสาเหตุนั้น ต้องสังเกตุอาการ และแก้ปัญหาทีละจุด

ไอเอส สารอินทรีย์ ป้องกันกำจัดโรคพืชต่างๆ ที่มีสาเหตุจากเชื้อรา

FKธรรมชาตินิยม แก้ปัญหาโรคพืช ที่เกิดจากการขาดธาตุอาหารพืชต่างๆ และส่งเสริมการเจริญเติบโต ตลอดไปถึง การส่งเสริมผลผลิตพืช

ยกตัวอย่างเช่น

อาการใบไหม้ และอาการต่างๆ ที่เกิดจากโรคเชื้อรา
- โรคใบไหม้ โรคใบจุด และโรคใบขีดสีน้ำตาล จะต่างจากการขาดธาตุที่สังเกตุได้คือ โรคที่มีสาเหตุจากเชื้อรา จะลุกลามไปยังใบไหม้ และลุกลามขยายวงไปยังต้นข้างเคียง
- โรคราแป้ง ราสนิม ราน้ำค้าง มีการลุกลามติดต่อเช่นกัน

อาการใบไหม้ และอาการต่างๆ ที่เกิดจากการขาดธาตุ
- ขาด โพแทสเซียม ที่ใบแก่จะเหลืองซีด ขอบใบมีจุดสีน้ำตาลไหม้
- ขาด แมกนีเซียม ใบจะมีจุดเหลืองทั่วทั้งใบ ที่ปลายใบจะแห้ง
- ขาด สังกะสี ใบจะมีจุดเหลืองคล้ายราสนิม

อาการใบเหลือง ใบซีด ก็เกิดได้จากหลายสาเหตุ เช่น
- ใบเหลือง จากการขาดธาตุ ไนโตรเจน
- ใบเหลือง เพราะได้รับแสงไม่เพียงพอ
- ใบเหลือง เพราะรดน้ำมาก หรือน้อยจนเกินไป
- ใบเหลือง เพราะค่า pH หรือความเป็นกรดด่างของดิน ไม่เหมาะสม
- ใบเหลือง เพราะขาดธาตุเหล็ก
- ใบเหลือง เพราะพืชลดจำนวนคลอโรฟิลล์ เพราะการขาดธาตุรอง หรือธาตุเสริมบางอย่าง

อาการใบไหม้และโรคต่างๆ ที่มีสาเหตุจากเชื้อรา ฉีดพ่น ไอเอส สารอินทรีย์ ทุก 3-5 วัน

อาการของพืช ที่เกิดจากการขาดธาตุต่างๆ ฉีดพ่น FK ธรรมชาตินิยม

หมายเหตุ สามารถ ผสม ไอเอส และ FK ธรรมชาตินิยม ฉีดพ่นไปพร้อมกันในคราวเดียว

อัตราส่วนผสม
ไอเอส 50ซีซี ต่อน้ำ 20ลิตร
FKธรรมชาตินิยม 50ซีซี ต่อน้ำ 20ลิตร
สามารถผสมฉีดพ่นไปพร้อมกันได้
*สำหรับท่านที่พ่นด้วย ฟ็อกกี้ ขนาด 1-2ลิตร ใช้ฝา FKธรรมชาตินิยมตวงประมาณ 2ฝา


การสั่งซื้อ

โทร 090-592-8614

ไลน์ไอดี http://www.farmkaset..link..

สั่งซื้อกับ ฟาร์มเกษตร http://www.farmkaset..link..

สั่งซื้อกับ ช้อปปี้ http://www.farmkaset..link..

สั่งซื้อกับ ลาซาด้า http://www.farmkaset..link..

การทําลายของแมลงพวกปากดูด เพลี้ยแป้ง เพลี้ยต่างๆ แล้วถ่าย น้ําหวานมาปกคลุมส่วนต่างๆ ของลําไย เชื้อราที่มอยู่ในอากาศโดยเฉพาะเชื้อรา Capnodium ramosum_ Meliola euphoriae. จะปลิวมาขึ้นบนส่วนที่มีน้ําหวาน

ลักษณะอาการ

สีดําของเชื้อราขึ้นปกคลุมใบ กิ่ง ช่อดอก และผิวของผล ทําให้เห็นเป็นคราบสีดําคล้ายเขม่าบนใบที่ถูกเคลือบด้วยแผ่นคราบดําของเชื้อรานี้เมื่อแห้งจะหลุดออกเป็นแผ่นได้ง่าย เชื้อราไม่ได้ทําลายพืช โดยตรงแต่ไปลดการปรุงอาหารของใบ อาการที่ปรากฎที่ช่อดอกถ้าเป็นรุนแรงทําให้ดอกร่วงไม่สามารถผสมเกสรได้จึงเป็นเหตุหนึ่งที่ทําให้ดอกร่วงเพราะถูกเชื้อราดําเข้ามาเคลือบ

สาเหตของโรคและการแพร่ระบาด

ลักษณะอาการเช่นนี้เกิดจากผลของการทําลายของแมลงพวกปากดูด ที่ดูดกินส่วนอ่อนของลําไย แล้วถ่ายน้ําหวานมาปกคลุมส่วนต่างๆ ของลําไย เชื้อราที่มอยู่ในอากาศโดยเฉพาะเชื้อรา จะปลิวมาขึ้นบนส่วนที่มีน้ําหวานที่แมลงขับถ่ายออกมา แล้วเจรญเป็นคราบสีดํา แมลงปากดูดเท่าที่พบเช่น เพลี้ยแป้ง เพลี้ยหอยเพลี้ยจั๊กจั่น และเพลี้ยอ่อน เป็นต้น

การป้องกันและกําจัด

- ฉีดพ่น มาคา สารอินทรีย์ ป้องกันและกำจัดเพลี้ยต่างๆ ในอัตราส่วน 50ซีซี ต่อน้ำ 20ลิตร ทุก 5-7 วัน หมั่นสั่งเกตุอาการ ควรหายาอื่นๆ มาสลับใช้ หากจำเป็นต้องใช้ต่อเนื่องเป็นเวลานาน เพื่อป้องกันการดื้อยา

- ผสม FK-1 ฉีดพ่นไปพร้อมกัน เพื่อส่งเสริมการฟื้นฟูพืช จากการเข้าทำลายของโรค

Reference: main content from eto.ku.ac.th