เป็นเรื่องที่ผมเพิ่งจะรู้เมื่อตอนโตมาเป็นผู้ใหญ่ครับ ว่าอาหารไทยแบบ ส้มตำ เป็นอาหารที่คุณผู้หญิงจำนวนหนึงของประเทศไทย (จำนวนหนึ่งนี่มากทีเดียวเลย) ไม่สามารถจะหยุดกินได้เป็นเวลานานๆ หรือไม่สามารถเว้นระยะห่างการเติมส้มตำเข้าไปในร่างกายได้เกิน 1 สัปดาห์โดยเฉลี่ย

ถ้าเราลองสังเกตุดูรอบๆตัว เราจะพบร้านส้มตำ หรือร้านส้มตำรถเข็น หรือไก่ย่างส้มตำได้รอบตัว ในประเทศไทย ไม่ว่าจะเป็นตามศูนย์อาหารต่างๆภายในห้างสรรพสินค้า ตามริมถนน แถวรั้วโรงเรียน หรือมหาวิทยาลัย ร้านตามย่านท่องเที่ยว แหล่งอาหารใกล้ออฟฟิศที่ทำงาน ผมคิดว่าน่าจะหาทานได้ง่ายกว่าข้าวราดแกงเสียอีก แม้แต่ต้มยำกุ้งที่ว่าดังที่สุดจากประเทศไทย ออกไปสู่นานาชาติ ก็ยังหาทานยากกว่าส้มตำไก่ย่างเสียอีก

ตามรูปด้านล่างนี้ เป็นแพ็คเกจส้มตำกึ่งสำเร็จรูป ที่ขายอยู่ในซุปเปอร์มาเก็ตขนาดใหญ่ ของประเทศพม่าครับ พอดีคุณปริมต้องเข้าไปในไร่ ที่อยู่ในพื้นที่ห่างจากกรุงย่างกุ้งราวๆ 100 กิโลเมตร เลยแวะซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ตก่อนเดินทางไปที่ไร่ เราพบอาหารไทยจำนวนมากเลย ที่ขายอยู่ที่นี่ คาดว่า 30% เลยที่เดียว ที่เป็นสินค้าไทย ไม่ว่าจะเป็น มาม่า ปลากระป๋อง ชา กาแฟ ถ้าเป็นสินค้าที่นำเข้าจากประเทศไทย จะอยู่ในระดับพรีเมี่ยมกว่าสินค้าที่นำเข้าจากประเทศอื่นๆเลยครับ ในสายตาของชาวพม่า แต่สินค้าไทยเราดีจริงๆครับ เมื่อเทียบกันสินค้าของชาติอื่นๆ ที่นำมาขายในศูนย์การค้าที่ผมเห็น ณ ที่นี้

ลองสังเกตุดูครับ ที่ฉลากเขียนไว้ว่า Thai Taste Papaya Salad ซึ่งแปลว่า ส้มตำในรสชาติแบบไทยๆนั้นเอง

"คุณสามารถที่จะเอาร้องเท้าใส่เข้าไปในไมโครเวฟได้ แต่มันจะไม่มีทางออกมาเป็นคุ๊กกี้"

มีเด็กคนหนึ่งที่ทำงานอยู่กับผม ตั้งแต่ในวันที่ได้มาร่วมงาน ผมพยายามดูว่าเขามีความถนัดด้านใด และป้อนงานให้เขา และในทุกๆงาน ผมจะพยายามไม่ให้เขาทำงานในลักษณะที่ต้องคอยดูแลทุกขั้นตอน ผมพยายามมอบอำนาจในการตัดสินใจ พยายามบอกวิธีคิด ไม่ใช่วิธีทำ 

ผมใช้เวลากับเด็กคนนี้อยูประมาณปีกว่าๆ คนรอบข้างผมบอกว่าเด็กคนนี้ขาดความรับผิดชอบอย่างสูง แต่หลายครั้งที่เขาทำอะไรไม่สำเร็จ ผมมักโทษตัวเองว่า เป็นคนที่สอนคนให้ทำงานไม่เป็น หรือไม่สามารถที่จะวางคนให้ถูกกับงานได้จริงๆ

ผมเลยพยายามคิดและใช้งานโดยไม่ให้ตัวเองเป็นศูนย์กลางของความคิด พยายามดูว่าเขาชอบงานประเทศไหน และเคยคิดว่า หรือว่าเด็กคนนี้มีความอยากเป็นเจ้าของกิจการมาก เลยดูเหมือนเขาเบื่อหน่ายที่ต้องนั่งทำงานให้กับเรา

วันหนึ่งมีจังหวะมาพอดี ในเรื่องการเปิดกิจการเล็ก ที่ดูเหมือนจะตรงกับความสนใจกับเด็กคนนี้ ผมเลยตัดสินใจถามว่า อยากทำรึปล่าว ผมจะลงทุนให้ และให้เขาเป็นผู้จัดการ และอยู่ในฐานะผู้ร่วมทุนเลย เด็กคนนี้รีบตอบว่า ผมอยากทำครับ ด้วยแววตาแห่งความมุ่งมั่น

และแล้วผมก็เขียนโครงการเล็กๆให้ เนื่องจากเป็นงานที่ไม่ได้ซับซ้อนมากมาย พร้อมเงินลงทุน และไปร่วมทุ่นกับพี่อีกท่าน ที่เป็นเจ้าของสถานที่ ที่จะเปิดกิจการนี้

ในบันทึกข้อตกลงนั้น ผมยกระดับฐานะของเด็กคนนี้ จากลูกจ้าง มาเป็นผู้ร่วมทุน และให้เป็นผู้จัดการกิจการทั้งหมด เพราะทราบมานานแล้ว่าเขามีความสนใจในเรื่องนี้เป็นอย่างมาก กิจการก็ได้เริ่มขึ้น

แต่แค่เพียงในช่วงเซ็ตอัพกิจการเพียงเท่านั้น หน้าที่ผู้จัดการของเด็กคนนี้ ก็กลับกลายเป็นภาระ ของพี่ผู้ที่ร่วมลงทุนอีกท่าน ที่ต้องคอยมาดูแล คอยทำงานแทน อย่าว่าไปถึงเรื่องดูแลกิจการได้ดี หรือไม่ดีเลย เพียงแค่ความรับผิดชอบ ที่จะคอยอยู่ดูแลในแต่ละวัน ก็ไม่มี สรุปแล้วในที่สุด คงไม่มีคำอธิบายใดที่จะดีไปกว่าคำจำกัดความของคนรอบข้างผม ที่คอยเตือนว่า เด็กคนนี้ขาดความรับผิดชอบ

แค่เรื่องความรับผิดชอบเพียงอย่างเดียว ก็ชีให้เห็นถึงความสำเร็จที่ไม่เท่ากันของแต่ละคนได้มากเหลือเกิน 

เราแต่งตั้งเด็กที่มีความสามารถและมีจิตใจเพียงแค่ทำงานรายวันให้เป็นผู้จัดการได้ แต่เราไม่สามารถทำให้เขามีจิตใจที่เป็นผู้จัดการได้ 

นี่แหละครับ คือ "คุณสามารถที่จะเอาร้องเท้าใส่เข้าไปในไมโครเวฟได้ แต่มันจะไม่มีทางออกมาเป็นคุ๊กกี้"

หลังจากที่มีทั้งเสียงสนับสนุนและเสียงคัดค้านการยกเลิกกองทุนน้ำมันออกมามากมาย จนทำให้หลายคน          เกิดความสงสัยกับเจ้ากองทุนน้ำมันว่ามันคืออะไร และถ้ายกเลิกไปแล้วมันจะทำให้อะไรๆ  ดีขึ้นจริงเหรอ วันนี้เรามาหาคำตอบไปพร้อม กันนะครับ
                ก่อนอื่นผมขอเล่าประวัติความเป็นมาและประโยชน์ของกองทุนน้ำมันโดยย่อแล้วกันว่า กองทุนน้ำมันจัดตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2522 ประเทศไทยประสบกับวิกฤติราคาน้ำมันเชื้อเพลิง เนื่องจาก OPEC ประกาศขึ้นราคาน้ำมันดิบ 4 ครั้ง  ซึ่งรัฐบาลโดยพลเอกเกรียงศักดิ์  ชมะนันท์ เป็นนายกรัฐมนตรีพยายามที่จะรักษาระดับราคาขายปลีกน้ำมันเชื้อเพลิงภายในประเทศให้มีเสถียรภาพไม่ต้องปรับราคาขายปลีกน้ำมันเชื้อเพลิงภายในประเทศให้มีเสถียรภาพ ไม่ต้องปรับราคาขายปลีกตามราคาน้ำมันดิบทุกครั้งที่ราคาน้ำมันดิบเปลี่ยนแปลง และต้องการรวมกองทุนต่างๆ ที่มีอยู่แล้วเข้าด้วยกัน     จึงได้อาศัยอำนาจพระราชกำหนดแก้ไขและป้องกันภาวะการขาดแคลนน้ำมันเชื้อเพลิง พ.ศ. 2516 ออกคำสั่งนายกรัฐมนตรี ที่ สร. 0201/9 ลงวันที่ 27 มีนาคม 2522  จัดตั้ง กองทุนน้ำมันเชื้อเพลิง ซึ่งรวมกองทุนรักษาระดับราคาน้ำมันเชื้อเพลิง กับกองทุนรักษาระดับราคาน้ำมันเชื้อเพลิง (เงินตราต่างประเทศ) เข้าด้วยกัน โดยมีวัตถุประสงค์  เพื่อใช้เป็นกลไกของรัฐในการป้องกันภาวะการขาดแคลนน้ำมันเชื้อเพลิง และใช้ในการรักษาระดับราคาขายปลีกน้ำมันเชื้อเพลิงของประเทศ ในกรณีที่ราคาน้ำมันในตลาดโลกสูงขึ้น เพื่อให้เกิดผลกระทบต่อเศรษฐกิจและความเดือดร้อน ของประชาชน น้อยที่สุด
                ในปี 2534 รัฐบาลได้ยกเลิกการควบคุมราคาน้ำมันเชื้อเพลิงของน้ำมันเบนซิน ก๊าด ดีเซลและเตา                             โดยเหลือเพียงก๊าซปิโตรเลียมเหลว (ก๊าซหุงต้ม หรือ LPG ) ที่ยังคงมีการควบคุมราคาอยู่ ปัจจุบันกองทุนน้ำมันเชื้อเพลิง จึ              งใช้ในการรักษาระดับราคาของก๊าซปิโตรเลียมเหลวเป็นหลัก ซึ่งบทบาทนี้เองทำให้เกิดปัญหาการบิดเบือนราคาก็ชื่อมันก็บอกอยู่นี่ครับว่าเป็นกองทุนน้ำมัน เอาไปอุดหนุน LPG มันก็ดูจะผิดวัตถุประสงค์ไปหน่อย แต่เอาหล่ะ ในเมื่อรู้แล้วว่าทำผิดกันมานาน ปล่อยไว้ปัญหาก็คงไม่จบไม่สิ้น หนทางที่ดีที่สุดคือการแก้ไขปัญหา     โดยใช้วิธีการลอยตัวก๊าซหุงต้มจึงส่งผลให้ก๊าซหุงต้มขึ้นราคา แต่ว่าขึ้นแบบทยอยขึ้นไม่ได้พรวดพราด เพื่อเป็นการแก้ไขปัญหาที่สะสมมานานให้มันถูกต้องเข้าที่เข้าทางสักทีครับ
                 แต่ในเมื่อสถานการณ์บ้านเมืองเปลี่ยนแปลงไป เรื่องพลังงานก็ถูกหยิบยกขึ้นมาอีกครั้ง โดยเฉพาะเรื่องการยกเลิกกองทุนน้ำมัน มีหลายสงสัยนะครับว่าการยกเลิกกองทุนน้ำมันนั้นมันสามารถทำให้น้ำมันราคาถูกลงได้จริงๆ เหรอ?? ตอบกันตามตรงก็จริงครับ  แต่...มันถูกลงแค่บางชนิด และน้ำมันบางชนิดก็จะปรับตัวสูงขึ้นด้วยครับ                            อาทิเช่น  เบนซิน 95 จะปรับลดลง 10.70 บาท จากปัจจุบันขายลิตรละ 48.75 บาท เหลือ 38.05 บาท แก๊สโซฮอล์ 95 ลดลง 3.53 บาท เหลือ 37.20 บาท แก๊สโซฮอล์ 91 ลดลง 1.28 บาท เหลือ 37 บาท  แต่ที่น่าตกใจคือ อี 85 ราคาจะเพิ่มขึ้น 12.41 บาท เป็น 37 บาทต่อลิตร ส่วนราคาแอลพีจีจะถูกลอยตัวโดยอัตโนมัติ โดยทุกภาคส่วน  ทั้งครัวเรือน ภาคขนส่ง ฯลฯ จะใช้ในราคาเดียวกัน    ดังนั้นผลกระทบที่จะตามมาคือ ผู้ใช้น้ำมันจะเลิกใช้ แก๊สโซฮอล์เพราะราคาไม่เป็นที่จูงใจ จะส่งผลอย่างรุนแรงต่ออุตสาหกรรมการผลิต เอทานอล และเกษตรกร  จำนวนมากที่หันมาปลูกพืชพลังงานทดแทนตามการสนับสนุนของทุกรัฐบาล ที่ดำเนินงานมาเกือบ 9 ปี ต้องยุติลง เพราะที่ผ่านมามีการใช้เงินกองทุนน้ำมันฯไปสนับสนุนให้กับผู้ผลิตเอทานอล ที่นำมาผสมกับน้ำมันเบนซินกลายเป็นแก๊สโซฮอล์ ช่วยลดภาระการนำเข้าน้ำมันของประเทศ ตามนโยบายส่งเสริมการใช้พลังงานทดแทน ถือว่าประสบความสำเร็จค่อนข้างสูงที่ประชาชนหันมาใช้แก๊สโซฮอล์เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เมื่อรู้ถึงข้อดีและข้อเสียจากการยกเลิกกองทุนน้ำมันแล้ว สิ่งที่เราต้องมองกันต่อไปก็คือ “อนาคต” ครับ สิ่งไหนที่ทำแล้วมันส่งผลกระทบต่ออนาคตน้อยที่สุด เราก็ควรเลือกวิธีนั้น แต่ทั้งนี้ก็สุดแท้แล้วแต่ประชาชนอย่างเราๆ ว่าจะสามารถตีโจทย์อันนี้ให้แตกได้หรือไม่ ถ้าตีโจทย์แตกแก้ปัญหาถูกก็ได้สบายระยะยาวไปถึงลูกถึงหลานกันเลยทีเดียวครับ