มะพร้าวน้ำหอม: การจัดการระยะเร่งผลผลิต และการป้องกันศัตรูพืช เพื่อคุณภาพผลผลิตและตลาดส่งออก

# บทนำ

มะพร้าวน้ำหอม (Cocos nucifera L.) เป็นพืชเศรษฐกิจสำคัญของประเทศไทย โดยเฉพาะในภาคกลางและภาคตะวันตก เนื่องจากมีความต้องการสูงทั้งในประเทศและตลาดต่างประเทศ เช่น จีน สหรัฐอเมริกา และตะวันออกกลาง ช่วงเดือนกันยายน–ตุลาคม จัดเป็นระยะผลผลิตใกล้เก็บเกี่ยว เกษตรกรจึงต้องให้ความสำคัญกับการจัดการธาตุอาหาร น้ำ และการป้องกันศัตรูพืช เพื่อรักษาคุณภาพผลผลิตให้ได้มาตรฐานส่งออก

# สรีรวิทยาของมะพร้าวน้ำหอมช่วงกันยายน–ตุลาคม

ในช่วงปลายฤดูฝนเข้าสู่ต้นฤดูหนาว มะพร้าวน้ำหอมจะอยู่ในระยะผลแก่ที่กำลังสะสมคุณภาพน้ำมะพร้าว ได้แก่ ความหวาน (°Brix) และกลิ่นหอมเฉพาะตัว ความสมดุลของธาตุอาหารและน้ำในช่วงนี้มีผลโดยตรงต่อคุณภาพภายในผล เช่น ความใส ความหอม และปริมาณน้ำ

# การจัดการธาตุอาหารและน้ำ

* ไนโตรเจน ( N ): ควรใช้ในปริมาณพอเหมาะเพื่อคงความเขียวของใบและการสังเคราะห์แสง แต่ไม่ควรมากเกินไป เพราะจะส่งผลให้ผลผลิตเน้นการเจริญทางลำต้นมากกว่าการสะสมคุณภาพน้ำ
* โพแทสเซียม ( K ): มีบทบาทสำคัญต่อการสะสมความหวานและกลิ่นในน้ำมะพร้าว งานวิจัยพบว่าการใส่โพแทสเซียมคลอไรด์หรือโพแทสเซียมซัลเฟตในช่วงก่อนเก็บเกี่ยว 2–3 เดือนช่วยเพิ่มค่า °Brix และคุณภาพน้ำได้อย่างมีนัยสำคัญ
* แคลเซียมและโบรอน (Ca–B): มีผลต่อการลดการหลุดร่วงของผล และช่วยให้เปลือกผลแข็งแรง เหมาะสมต่อการขนส่งไกล
* การจัดการน้ำ: ในช่วงปลายฝน–ต้นหนาว มะพร้าวยังคงต้องการน้ำสม่ำเสมอ การขาดน้ำอาจทำให้ผลผลิตลดลงและเกิดปัญหาผลร่วงก่อนกำหนด การให้น้ำเสริมโดยระบบน้ำหยดหรือร่องน้ำจึงเป็นวิธีที่แนะนำ

# การป้องกันโรคและแมลง

* ด้วงแรดมะพร้าว (Oryctes rhinoceros): ศัตรูที่กัดกินยอดและก้านใบ ส่งผลให้การสังเคราะห์แสงลดลง ควรใช้เชื้อราขาว (Metarhizium anisopliae) หรือการจัดการเศษซากพืชในสวน
* หนอนหัวดำมะพร้าว (Opisina arenosella): ระบาดทำให้ใบแห้งเสียหายและกระทบต่อการสะสมอาหาร ควรใช้การปล่อยแตนเบียน (Goniozus nephantidis) หรือพ่นสารชีวภัณฑ์บีที (Bacillus thuringiensis)
* โรครากเน่าโคนเน่า (เชื้อ Phytophthora palmivora): พบมากในพื้นที่น้ำท่วมขัง ควรปรับปรุงการระบายน้ำ และอาจใช้เชื้อราไตรโคเดอร์มาในการควบคุมเชิงชีวภาพ

### การเก็บเกี่ยวและการจัดการหลังการเก็บเกี่ยว

* อายุผลที่เหมาะสม: ผลมะพร้าวน้ำหอมสำหรับตลาดดื่มสดควรเก็บเมื่ออายุประมาณ 7–8 เดือนหลังออกจั่น เพื่อให้น้ำใส หวาน และมีกลิ่นหอมชัดเจน
* การจัดการหลังการเก็บเกี่ยว: ควรมีการคัดขนาดและคัดคุณภาพผล เช่น การตรวจสอบรอยแตกหรือโรคที่เปลือก เพื่อรักษามาตรฐานการส่งออก
* การขนส่ง: ต้องควบคุมอุณหภูมิและความชื้น เพื่อป้องกันการสูญเสียคุณภาพระหว่างทางไปยังตลาดต่างประเทศ

# สรุปเชิงวิชาการ

การจัดการมะพร้าวน้ำหอมในช่วงปลายฝน – ต้นหนาวมีความสำคัญยิ่งต่อคุณภาพผลผลิต การจัดการธาตุอาหารหลัก ได้แก่ โพแทสเซียม แคลเซียม และโบรอน ควบคู่กับการให้น้ำสม่ำเสมอ มีผลต่อการสะสมคุณภาพน้ำมะพร้าวโดยตรง ขณะเดียวกัน การป้องกันศัตรูพืชและโรคสำคัญ เช่น ด้วงแรด หนอนหัวดำ และรากเน่าโคนเน่า มีความจำเป็นเพื่อรักษาสมรรถนะของต้นและลดความสูญเสียก่อนการเก็บเกี่ยว การเก็บเกี่ยวในระยะอายุผลที่เหมาะสมและการจัดการหลังการเก็บเกี่ยวที่ถูกต้องจึงเป็นปัจจัยหลักที่ช่วยให้มะพร้าวน้ำหอมของไทยคงความสามารถในการแข่งขันในตลาดส่งออก

---

# Reference list

1. กรมวิชาการเกษตร. (2564). *คู่มือการจัดการศัตรูมะพร้าวน้ำหอม.* กรุงเทพฯ: กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
2. นิคม ศรีพงษ์ และคณะ. (2562). ผลของการให้โพแทสเซียมต่อคุณภาพน้ำมะพร้าวน้ำหอม. *วารสารวิทยาศาสตร์เกษตร,* 50(2), 115-123.
3. FAO. (2020). *Coconut Production and Protection Practices.* Rome: Food and Agriculture Organization.
4. Othman, R., & Ahmad, H. (2018). Role of potassium in coconut water quality and yield. *Journal of Plantation Crops,* 46(1), 56–64.
5. ศูนย์วิจัยพืชสวนสมุทรสาคร. (2565). *การป้องกันและกำจัดหนอนหัวดำมะพร้าวโดยชีววิธี.* สมุทรสาคร: กรมวิชาการเกษตร.

---

#มะพร้าวน้ำหอม #การจัดการสวนมะพร้าว #เพิ่มผลผลิตมะพร้าว #ป้องกันแมลงศัตรูพืช #โรคมะพร้าว #น้ำมะพร้าวสด #เกษตรวิชาการ #ตลาดมะพร้าว #เทคนิคเกษตรกร #FarmKaset