ตั๊กแตน - เกษตรน่ารู้

ตั๊กแตน - เกษตรน่ารู้ ตั๊กแตน เป็นแมลงที่มีปากแบบกัดกิน พบตั้งแต่ในระยะตัวอ่อนจนถึงตัวเต็มวัย มีตารวมขนาดใหญ่ มีหนวดเป็นแบบเส้นด้าย ปีกคู่หน้าคล้ายหนัง ปีกคู่หลังแบบบางใส ซึ่งพับอยู่ใต้ปีกคู่หน้า ขา 2 คู่แรกเป็นขาเดิน ขาคู่หลังเป็นแบบกระโดด ตั๊กแตนส่วนใหญ่ที่พบ แบ่งออกเป็น 3 กลุ่มคือ ตั๊กแตนหนวดสั้น ตั๊กแตนหนวดยาว และตั๊กแตนแคระ

ที่ผ่านมา มักมีการระบาดในป่าหญ้าคา แฝก ต่อมามีการปลูกอ้อยและข้าวโพดขึ้นทับบริเวณเดิม ตั๊กแตนก็จะระบาดในบริเวณปลูกอ้อยและข้าวโพดนั้น และระบาดเรื้อรังอยู่ตลอด โดยในปี พ.ศ. 2499 ระบาดกินใบข้าวที่สกลนคร ในพื้นที่ 3,000 ไร่ พ.ศ. 2504 ระบาดกินใบอ้อยที่อุตรดิตถ์ พื้นที่หลายพันไร่ พ.ศ. 2505 ระบาดอีกหลายพันไร่ กินใบอ้อย ใบสับปะรดที่สุโขทัย ลำปาง อุตรดิตถ์ และจันทบุรี และได้ระบาดเรื่อยมาทุกปีโดยพื้นที่ที่เสียหายเพิ่มมากขึ้นจวบจนปี พ.ศ. 2517 ได้ระบาดรวมอยู่กับตั๊กแตนปาทังก้าพื้นที่ 886,446 ไร่ พ.ศ. 2518 ระบาดรวมอยู่กับตั๊กแตนปาทังก้า ตั๊กแตนไซทาแคนตาคริสพื้นที่ 127,954 ไร่ พ.ศ. 2519 ระบาด 67,524 ไร่ นอกจากนี้ยังระบาดปนอยู่กับตั๊กแตนปาทังก้าอีก 22,830 ไร่ จนถึงปี พ.ศ. 2522 ได้ระบาดรวมกันกับตั๊กแตนปาทังก้า โลกัสต้าพื้นที่เสียหายรวม 210,309 ไร่จวบจนมีการรณรงค์ให้มีการบริโภคแมลงตั๊กแตนกันอย่างกว้างขวางในนามอาหารโปรตีน ทุกวันนี้แมลงตั๊กแตนที่เคยระบาดจึงลดน้อยลง และไม่ได้ก่อความเสียหายให้กับพื้นที่การเกษตรแบบวงกว้างอีก.

อ้างอิง:www.dailynews.co.th

ส่งความคิดเห็น